Verslag uitje club van 100

Op zaterdag 25 augustus 2012 vond het uitje van de club van 100 plaats. Om 09:00 zou vanaf de hal vertrokken worden naar Elburg om met een boot koers te zetten naar Urk, waar onder leiding van Jonn van Zuthem een stadswandeling gemaakt zou worden. Het weer gooide in die zin roet in het eten, doordat bekend werd dat we i.p.v. Urk naar Kampen zouden gaan. (Volgens de kapitein van de boot zou, indien we toch naar Urk zouden gaan, niemand meer op de boot mee terug willen. Op het IJsselmeer zou de wind (kracht 6) licht uitgedrukt: goed merkbaar zijn….)
Wie dacht dat Jonn flink zou moeten improviseren om een stadswandeling (met verhalen / legendes / anekdotes) te maken kwam bedrogen uit. Jonn kent Kampen nog beter als Urk aangezien hij daar een tijd heeft gewoond (en wellicht ook is geboren).
Na de busreis, welke ongeveer 1.5 uur duurde kwamen we aan in Elburg. De meeste gingen aan boord van de “mps jacqueline”.

Een aantal mensen ging te voet even naar een bekende viswinkel in Elburg om alvast gerookte paling te reserveren om die later in de middag op te halen.
Aan boord was het goed toeven. Het weer was redelijk, maar een enkele bui zorgde ervoor dat iedereen zich bij tijd en wijle gingen schuilen binnen in de boot.

Bij aankomst in Kampen gingen een 20-tal mensen mee met de stadswandeling. De anderen ontdekten zelf hetgeen kampen te bieden heeft.
De stadswandeling door Jonn was geweldig. Hij had een hoop te vertellen, waaronder 2 legendes die ik de lezer niet wil onthouden. Van eerste legende is iets tastbaars gemaakt in de vorm van een koe, die niet te missen valt als de naar de grootste kerk in het centrum van Kampen kijkt.

De Koe aan de toren
De bouw van de Nieuwe Toren in Kampen stagneerde, waardoor er gras begon te groeien op het bovenste gedeelte van de toren. Dat was een uitgelezen kans voor een koe om dit malse voer weg te vreten. Dus werd een koe met de kop in een lus de toren opgehesen. "Kijk", riepen de Kampenaren. "De koe heeft er veel zin in. Ze steekt de tong al uit de bek."

Na de eerste legende gehoord te hebben liepen we door in de richting van de IJssel om daar het lachwekkende verhaal over een steur uit de mond van Jonn te horen.

De steur met de bel
De bisschop van Utrecht zou een bezoek brengen aan Kampen. Om de man een goede maaltijd voor te zetten werd een steur van de beste kwaliteit apart gehouden. Helaas, de bisschop meldde zich ziek en zou later arriveren. Wat te doen met de smakelijke steur? Om hem vers te houden werd hij weer uitgezet in de IJssel, maar wel met een bel om, zodat de Kamper vissers hem weer boven water konden halen als de bisschop was gearriveerd…

Ik hou me niet zo bezig met het geloof, in tegenstelling tot de Kampenaren. Tijdens de stadswandeling heb ik veel kerken gezien. Jonn wist en vertelde er een hoop over. Dr zijn wel 30 verschillende smaken betreffende het geloof en evenzoveel kerken. We kwamen zelfs langs een theologische universiteit...
Tot voor kort had kampen nog 1 echte coffeeshop. Op last van de gemeente is deze nu gesloten. De gemeente heeft echter nog niet kunnen bereiken dat de thuishaven van de Hells Angels van Kampen (en omstreken) ook zou verdwijnen.

De wandeling, welke een goed uur in beslag nam, eindigde midden in het centrum van Kampen (de Plantage). Velen zochten een terrasje op, anderen gingen naar de nu nog enige sigarenfabriek (vroeger was er een flinke sigaren industrie in Kampen) “De Olifant” aan de Oudestraat 101 om daar een aantal sigaren te kopen.
Ondergetekende en Sandra Bouck namen plaats naast/bij de Olifant (de Eenhoorn) om daar een kop koffie te nuttigen. We namen beide een koffie van de week (Ethiopische koffie), Sandra een Cappuccino en ik een normale koffie. Naast mijn kop met onderin een klein laagje koffie kreeg ik een kannetje heet water zodat ik zelf de de koffie op de door mij gewenste sterkte kon maken… Heel bijzonder en erg lekker..

Hierna liepen we weer naar de boot. Onderweg werd ik nog aangesproken door 2 dames die vroegen waar ze een bepaalde kerk konden vinden. Alhoewel ik net een rondleiding had gehad en me dit door Jonn wel is verteld (dit vertelde ik de dames ook) moest ik de dames het antwoord schuldig blijven….

Nadat iedereen (op tijd) in de boot zat, voeren we terug naar Elburg. In Elburg aangekomen werden de gereserveerde palingen opgehaald en vertrokken we naar de Jan Wissinkhal.
Daar was men inmiddels al begonnen met de voorbereiding van het buffet. Het warm en koud buffet, verzorgt door Poelier Het Vöske, was erg bijzonder, met ook een paar voor mij niet alledaagse koude vleessoorten die ik natuurlijk wel graag wilde proeven en me heerlijk liet smaken.

Na het buffet, waarbij verzocht werd nog een plekje over te houden voor het desert, werd dit dessert in gereedheid gebracht. De nieuwe Aanleg uit Almen verzorgde dit dessertbuffet. Alhoewel ik niet een echte ijs eter ben liet ik me dit buffet ook goed smaken.