Rutger behoudt 6e plek op de ranglijst voor A-pupillen

Zondagmorgen kwamen “ze” weer bij elkaar: alle jeugdleden, van welpen tot en met junioren met een A licentie. Meisjes en jongens. Een paar keer per jaar wordt er een toernooi georganiseerd om tegen elkaar te spelen. Met als doel óf om je A licentie te behouden óf om punten binnen te halen en hoger op de ranglijst te komen. In Nederland zijn er op dit moment 19 pupillen met een A licentie. Rutger staat op de 6e plaats. Op deze dag was het voor hem dus óf behoud van de plek óf om nog iets hoger te komen.
Nummer 1 en 2 van pupillen, te weten Stellan Smid en Erik Agamyan, steken er qua niveau uit over de rest. De groep eronder (zeg maar de volgende 10) liggen qua niveau dicht bij elkaar.

De voorbereidingen Rutger bestonden uit een stevige maaltijd (potje boerenkool) op de avond ervóór, het op tijd naar bed gaan en er weer vroeg uit. De plaats voor het toernooi lag in Limburg, te weten Weert. En alhoewel wij al vroeg in de auto zaten, waren wij niet als eerste vertrokken: de jongens uit Groningen (Stellan en Merijn ) stonden om 5 uur s ochtends naast hun bed, wij ‘slechts’ 6 uur.

Een lange trip van twee uur, dus inspelen is dan wel handig. Je zou het niet verwachten, maar zodra de deuren opengaan, sprinten de eersten naar binnen om een plekje achter de tafel te bemachtigen. Remy had nog even behoefte aan koffie, Esther bood zich aan om alle slagen nog even door te nemen. Henry nam alles met verbazing waar.

De eerste wedstrijd verliep goed. Rutger won van Thomas Baart, een nieuwkomer op ranglijst. De toon is gezet dus op naar de volgende ronde. De tweede verliep minder. Het lukte Rutger niet om nogmaals te winnen.
Hierna weet hij zich te herstellen en kan tevreden een felicitatie in ontvangst nemen.
Doordat er inmiddels een aantal pupillen afgevallen waren (het is een soort afvalrace), betekende dat, dat hij na deze wedstrijd verder zou gaan voor de 3 tot en met de 8 plaats zouden strijden.
Inmiddels slaat de vermoeidheid toe. Vooral de snelheid en de hoge mentale inspanning kosten veel energie. De spanning tijdens een dergelijk toernooi is van spelers én van coaches te horen in de zaal. De bekende tjohs en tjahs worden afgewisseld met andere kreten, de zenuwen zijn zichtbaar: bleke, vermoeide gezichtjes met rode wangen van de spanning.
Er worden mooie partijen gespeeld en ondanks het mooie weer buiten zit de tribune lekker vol.

Uiteindelijk werd het een lange dag, wel slopend, maar ook een compliment want dat betekende ook dat Rutger telkens een ronde verder kwam.
Om vijf uur (er is dan al inmiddels 7 ½ uur gespeeld!!) worden er de drie laatste wedstrijden naast elkaar gespeeld.
Op tafel 1: de finale voor de eerste en tweede plaats tussen Stellen Smid en Erik Agamyan.
Op tafel 2 wint Tip Ketelaar en pakt daarmee de derde plaats.
Op de 3e tafel de wedstrijd voor de vierde en vijfde plaats. De wedstrijd tegen Merijn Smid uit Groningen en Rutger Carelse, de nummers 3 en 6 van de ranglijst.
In een spannende vijfgames, verliest Rutger in de laatste game met 10-12. Kortom: de niveaus liggen dicht bij elkaar. Overigens uitstekend sportief gespeeld door beide!
Geen beker, maar belangrijker: een plekje tussen de hoogste plaatsen van de ranglijst van Nederlandse pupillen is behouden.
Daarnaast was het ook een mooie voorbereiding voor nog drie andere belangrijke toernooien, waar mogelijk nog meer uithoudingsvermogen, conditie en tactiek wordt gevraagd: de Nederlandse Kampioenschappen, de Jeugdcup en de finale van de Meerkampen.
Mochten jullie trouwens Rutger een keer willen zien spelen op dit soort toernooien, dan kan dat o.a. binnenkort tijdens de WK in Rotterdam. Hij speelt natuurlijk niet in dezelfde zaal, maar in een zaal ernaast. Hier speelt hij de Jeugdcup 2011 en vertegenwoordigd de pupillen van de afdeling Oost op 14 en 15 mei.

Op de terugweg werden de wedstrijden nog eens doorgenomen en flink gebeld met (familie)leden die graag wilden weten hoe het was verlopen. Een snelle snack als maaltijd kon er nog net in, want het was alweer donker toen we de parkeerplaats van de Haverkamp op reden…